Dworki (województwo dolnośląskie)
wieś | |
Dworki, wjazd od strony Krajanowa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
600-650 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
61[2] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-451[3] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0854127 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°36′55″N 16°25′15″E/50,615278 16,420833[1] |
Dworki (niem. Vierhoff 1743 r., Vierhöfe 1765 r.) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda.
Położenie[edit | edit source]
Dworki leżą w Sudetach Środkowych, na granicy Gór Suchych i Wzgórz Włodzickich, w górnej części rowu Włodzicy, na wysokości 600-650 m n.p.m.[4]
Podział administracyjny[edit | edit source]
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0854133 | Sośnina | przysiółek |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia[edit | edit source]
Dworki powstały w pierwszej połowie XVIII wieku, początkowo była to mała kolonia, w roku 1765 mieszkał tu kmieć i było 59 gospodarstw[4]. W 1787 roku głównym zajęciem mieszkańców było tkactwo, w miejscowości istniało 31 warsztatów tkackich[4]. Na początku XIX wieku wieś stała się własnością hrabiego von Magnisa[4]. W roku 1825 było tutaj 66 budynków, a w roku 1840 aż 114, tak duży rozwój Dworki zawdzięczały tkactwu[4]. W tym czasie w miejscowości było ponad 200 warsztatów wytwarzających tkaniny bawełniane i lniane[4]. W drugiej połowie XIX wieku tkactwo chałupnicze upadło i rozwój wsi wyraźnie zwolnił pomimo tego, że Dworki nabrały znaczenia turystycznego[4]. Miejscowość znalazła się na trasie turystycznej prowadzącej na Włodzicką Górę, a w górnej części wsi powstała popularna gospoda[4]. Po 1945 roku wieś częściowo wyludniła się[4]. W 1978 roku było tu 30 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 17[4].
Zabytki[edit | edit source]
W Dworkach są następujące obiekty zabytkowe[4]:
- dom nr 1 z XIX wieku oraz inne budynki,
- kamienny krzyż przydrożny z XIX wieku, stojący w górnej części wsi.
Przypisy[edit | edit source]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 27489
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 238 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c d e f g h i j k Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 113, 114. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
Bibliografia[edit | edit source]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.